KUP, czyli koszty uzyskania przychodów

Witajcie 😊

Dzisiaj na temat kosztów uzyskania przychodów. W pierwszej kolejności wytłumaczę czym różnią się koszty bilansowe (rzeczywiste, ekonomiczne) a czym koszty podatkowe (koszty uzyskania przychodów).

Koszty ekonomiczne są to koszty klasyfikowane zgodnie z ustawą o rachunkowości, definiowane jako kwotowe wyrażenie zużycia czynników produkcji. Koszty podatkowe są uregulowane ustawami o podatku dochodowym. „Koszty podatkowe” to jedynie zwrot nieformalny, ponieważ ustawa definiuje pojęcie kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie z art. 22 updof oraz art. 15 updop kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych odpowiednio w art. 23 updof oraz 16 updop.

Na temat kosztów uzyskania przychodów pisałam już trochę tutaj: Formy opodatkowania osób fizycznych

W przypadku stosunków służbowych, stosunków pracy koszty uzyskania przychodów są zryczałtowane, tzw. wyrażone kwotowo. Są one uzależnione od liczby miejsc pracy i od tego czy zakład pracy znajduje się w miejscu zamieszkania pracownika.

Sprawa komplikuje się gdy mamy do czynienia z prowadzeniem działalności gospodarczej (DG). Nie wszystkie koszty, które są ponoszone w związku z DG są kosztami podatkowymi. Koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Przykład: kontrahent naliczył nam odsetki z tytułu zwłoki za płatność. Naliczone odsetki nie stanowią KUP, natomiast w momencie ich zapłaty mogą zostać zaliczone do KUP.

W przypadku prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów dokumentami potwierdzającymi KUP są (zgodne z rozporządzeniem MF w sprawie prowadzenia KPiR):

  1. faktury, faktury RR, rachunki oraz dokumenty celne,
  2. dokumenty określające zmniejszenie KUP, które zawierają określone wymogi,
  3. inne dowody, które stwierdzają fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem, które zawierają określone elementy.

Każdy dokument musi mieć określony numer (tzw. identyfikator- ID). Jeżeli ewidencja jest prowadzona w formie elektronicznej (w programie księgowym), wszelkie dokumenty muszą być wprowadzone do systemu, należy wydrukować rejestry oraz najważniejsza rzecz, stan ewidencyjny musi się zgadzać ze stanem faktycznym. Dokument musi być łatwo „odnajdywalny” w systemie, tzn. ten ID musi wskazywać na pozycję w systemie.

Na dziś to wszystko. Od następnego wpisu zaczynam szczegółowo analizować KUP, tzn. co jest KUP, kiedy, w jakich okolicznościach i w jakich terminach. Do usłyszenia! 😊

 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.