Witajcie ponownie! 🙂
Wróciłam i razem ze mną kilka nowych niespodzianek. Niedługo wypuszczę nowego ebooka “Statystyka od podstaw”. Pojawi się więcej arkuszy w zakładce Download. A także zaczniemy przyzwyczajać się do pracy z ustawami 😉
Wiem, że ustawy Was nudzą. Też tak miałam na początku. Wiele księgowań można było opanować tylko na podstawie podręcznika czy moich poprzednich wpisów. Ale księgowanie to nie wszystko. Jeżeli chcecie opanować kwestie podatkowe to niestety podstawą są ustawy takie jak: ustawa o VAT, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych i osób prawnych.
Postaram się przygotować wpisy w ten sposób, aby wszystko było czytelne i jasne (choć nie ukrywam, że będę odwoływać się do konkretnych artykułów ustaw). Gdyby coś było dla Was niejasne, w każdej chwili możecie napisać do mnie maila- postaram się rozwiać wątpliwości.
A tematem na dzisiaj i na najbliższe artykuły jest WNT, czyli wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Wspominałam już o tego rodzaju transakcji w poprzednich wpisach, ale było to bardzo chaotyczne, stąd teraz uporządkowanie wiedzy.
Zacznijmy od tego co to jest WNT. Definicję wskazuje art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (w skrócie: o VAT).
Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
Kilka faktów z tego artykuły:
- transakcja dotyczy WYŁĄCZNIE towarów
- podmiotami są podatnicy państw członkowskich Unii Europejskiej
- musi nastąpić przeniesienie prawa (osoba, które zbywa prawo nie ma potem tytułu do tego towaru)
Co ważne, nie wystarczy sam fakt bycia podatnikiem innego kraju UE, ale fizyczne przetransportowanie towaru przez granicę.
Przykład nr 1: kupujemy towar od Niemca, który z siedziby w Niemczech wysyła towar do Warszawy. Towar przekroczył granicę, a więc mamy do czynienia z WNT.
Przykład nr 2: kupujemy towar od Niemca, który posiada także magazyn w Poznaniu i stamtąd wysyła towar do nas do Warszawy. Choć dwie przesłanki są spełnione (tj. są to towary i obaj są podatnikami w UE) to towar nie przekroczył granicy i mowa jest o zakupie krajowym opodatkowanym odpowiednią stawką VAT.
Warunki istnienia WNT
Aby można było mówić o WNT musimy spełnić kilka warunków, oprócz wypełnienia samej definicji.
1. nabywcą towarów jest: a) podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika, b) osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a – z zastrzeżeniem art. 10; 2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
Czyli tak, po pierwsze skoro my nabywamy to musimy być podatnikiem VAT, a towary, które kupimy musimy wykorzystać w działalności gospodarczej. Jeżeli kupujemy jako osoba fizyczna to oczywiście nie bierzemy faktury będącej podstawowym dokumentem potwierdzającym dokonanie zakupu.
Z drugiej strony mamy dostawcę, czyli przedsiębiorcę, od którego kupujemy. Musi on być przedsiębiorcą, czyli podatnikiem VAT. Przypomnę tylko że dla celów podatku VAT jeżeli dokonujemy transakcji wewnątrz UE musimy się zarejestrować jako podatnicy VAT-UE (na deklaracji VAT-R).
Z tego przepisu możemy także wywnioskować dwa inne przypadki:
- podatnikiem mogą też być osoby prawne, które nie są podatnikami, o ile nie dokonują transakcji z art. 10 (są to wyłączenia od WNT)
- w pkt 3 art. 9 wskazane jest także, że WNT jest wtedy gdy nabywcą jest inny podmiot, czyli np. osoba fizyczna, jeżeli nabywa nowe środki transportu.
Na dzisiaj to wszystko. Pierwsza część WNT skończona. W następnym wpisie o obowiązku podatkowym, podstawie opodatkowania i wyłączeniach od WNT. Do usłyszenia! 🙂
